کازینو مکانی برای انواع مختلفی از قمار است. کازینوها اغلب در کنار یا مشترک با هتل‌ها، استراحتگاه‌ها، رستوران‌ها، مراکز خرید، کشتی‌های کروز و سایر جاذبه‌های توریستی ساخته می‌شوند. برخی از کازینوها همچنین دارای سرگرمی‌هایی مانند استند‌آپ کمدی، کنسرت و سالن ورزش هستند.
کازینو در اصل ایتالیایی از ریشه کلمه casa به معنای خانه است. اصطلاح کازینو ممکن است به معنای ویلای کوچک، خانه تابستانی یا یک کلوپ اجتماعی باشد. در طول قرن نوزدهم، کازینو ساختمان‌هایی عمومی بود که فعالیت‌های دلپذیر در آنها انجام می شد. چنین بناهایی معمولاً شبیه یک ویلای بزرگ ایتالیا یا پالازا (ساختمانی بزرگ) ساخته می شدند و از آنها برای میزبانی قشرهای مختلف مردم در موارد رقص، قمار، گوش دادن به موسیقی و ورزش استفاده می‌شد. نمونه هایی در ایتالیا شامل Villa Farnese (ویلا فارنزی) وVilla Giulia (ویلا جولیا)، در ایالات متحده آمریکا Newport Casino (کازینو نیوپورت) در نیوپورت واقع در رود آیلند است. در ایتالیای مدرن، کازینو را یک فاحشه خانه (همچنین به آن “casa chiusa” ، به معنای “خانه بسته”)، یک آشفتگی (شرایطی گیج کننده) یا یک محیط پر سر و صدا می‌نامیدند، یک خانه بازی با نقش و نگار برجسته.
همه کازینوها برای بازی استفاده نمی شوند. کازینو Catalina، در جزیره سانتا کاتالینا واقع در کالیفرنیا، هرگز برای بازی های سنتی کازینو مورد استفاده قرار نگرفته است، زیرا که از زمان ساخت در کالیفرنیا این کار غیرقانونی بوده است. Copenhagen Casino (کازینو کپنهاگ) یک سالن تئاتر دانمارکی بود و در طول انقلاب 1848 در آن جلسات عمومی برگزار می‌شد که در این جلسات، حکومت دانمارک به سلطنت مشروطه تبدیل گردید.
در اصطلاح نظامی و غیر نظامی، لغت casino (اسپانیایی) یا Kasino (آلمانی) یک باشگاه مخصوص سربازان یا افسران است.منشأ دقیق قمار مشخص نیست. به طور کلی اعتقاد بر این است که قمار به نوع یا شکل‌های مختلف در هر جامعه ای در تاریخ دیده شده است. از یونانیان و رومیان باستان گرفته تا دوران ناپلئون در فرانسه و دوران الیزابت در انگلیس، بخش اعظم تاریخ مملو از داستان‌هایی سرگرم کننده براساس بازیهای مملو از شانس (قمار) است.
اولین قمارخانه مشهور اروپایی (که کازینو نامیده نمی‌شد) اما با تعریف مدرن به نام Ridotto بود در سال 1638 توسط شورای بزرگ ونیز در ونیز، ایتالیا تأسیس شد تا قماری تحت کنترل را در طول دوره کارناوال فراهم کند. این مکان در سال 1774 بسته شد زیرا دولت احساس كرد كه موجب ایجاد فقر در شهر می‌شود.
در تاریخ آمریکا، موسسات اولیه قمار به عنوان saloons (سالن) شناخته می شدند.ایجاد و اهمیت سالنها تحت تأثیر چهار شهر بزرگ: نیواورلئان، سنت لوئیس، شیکاگو و سان فرانسیسکو قرار گرفت.در سالنها بود که مسافران می توانستند افرادی را پیدا کنند که با آنها صحبت کنند ، بنوشند و اغلب قمار کنند. در اوایل قرن بیستم در آمریکا ، قمار با قوانین ایالتی منع شد. با این حال، در سال 1931، قمار در سراسر ایالت نوادا، که اولین قمارخانه‌های قانونی آمریکا در آن مستقر شده بود، قانونی شد. در سال 1976 نیوجرسی قمار را در شهر آتلانتیک، که در حال حاضر دومین شهر بزرگ قمار در آمریکا است، مجاز کرد.
